Het is elke keer weer een uitdaging om een leuke, informatieve of persoonlijke blog te schrijven dus ik ben deze keer aan het googelen geslagen. Misschien heb je het gemerkt, maar ik probeer altijd een beetje met woorden te spelen en als het zo uitkomt gebruik te maken van spreekwoorden. Ik kwam vervolgens het spreekwoord in de titel tegen. Ik kende deze nog niet, maar het is een hele mooie kapstok voor mijn blog en betekent “De aangeboren aard kan men niet vergeten”.

Een wolf vergeet zijn aangeboren aard niet. Dat is duidelijk. Een wolf is een wild dier dat het beste op z’n plaats is bij zijn soortgenoten in de natuur. Maar soms maakt een zogenaamde ‘lone wolf’ een uitzondering en zoekt letterlijk verre familieleden op. Tijdens één van mijn eerdere google-zoektochten kwam ik op YouTube dit filmpje tegen van de wolf Romeo in Alaska waar ik persoonlijk warme gevoelens bij kreeg: https://www.youtube.com/watch?v=H98D23Eb9Ow&t=8s

Ondanks dat wolven en honden veel van elkaar verschillen laat Romeo door middel van zijn gedrag zien dat er toch ook een hoop overeenkomsten zijn. Als je goed hebt gekeken zie je al aan het dragen van de staart van Romeo dat hij in de ‘vriendelijke modus’ staat en geen kwaad in de zin heeft.

Zo zijn er nog meer overeenkomsten tussen honden en wolven. Ondanks de grote uiterlijke verschillen hebben wolven en honden nog steeds hetzelfde darmstelsel en verteren én benutten ze voedingstoffen op dezelfde manier. Romeo kreeg tijdens zijn leven allerlei verschillende prooidieren ‘voor zijn kiezen’. Toen hij een pupje was at hij van hetzelfde prooidier als zijn moeder en zijn oma. Er waren geen speciale puppy-prooidieren. Zo is het ook met de voeding van Jack de Russel (ja hoor… daar is ie weer!): toen Jack een Jackje was kreeg hij hetzelfde vlees als zijn moeder. Omdat hij in de groei was had hij alleen in verhouding meer nodig dan zijn moeder. Zijn oma die ook nog bij hen woonde was een stuk minder actief en had dus ‘relatief’ gezien minder voeding nodig. Het enige verschil is echter dat Jack, zijn moeder en oma een stuk ouder kunnen worden omdat de voeding die ze krijgen optimaal is samengesteld. Romeo moest letterlijk en figuurlijk zijn kostje bij elkaar scharrelen en moest het dus doen met wat de natuur hem bood. Zoals we allemaal weten kan de natuur soms keihard zijn en dat zorgt ervoor dat de levensverwachting van wolven aanzienlijk lager is dan die van Jack en zijn soortgenoten.

Qua uiterlijk lijken onze honden totaal niet meer op hun gezamenlijke voorouder Romeo maar desondanks blijven ze dromen van bossen.